عضويت در فيفا
عضويت در فيفا براي تمامي اتحاديه هاي ملي آزاد است. آنها بايد اختيارات فيفا را بپذيرند، قوانين فوتبال را رعايت كنند و زيرساخت مناسب فوتبال (يعني امكانات و سازمان داخلي) را داشته باشند. اساسنامه فيفا اعضا را ملزم به تشكيل كنفدراسيون هاي قاره اي مي كند. اولين مورد از اين ها، كنفدراسيون سودامريكانا د فوتبال (معمولاً به عنوان CONMEBOL شناخته مي شود)، در سال 1916 در آمريكاي جنوبي تأسيس شد. در سال 1954 اتحاديه اتحاديه هاي فوتبال اروپا (يوفا) و كنفدراسيون فوتبال آسيا (AFC) تأسيس شدند. هيئت حاكمه آفريقا، كنفدراسيون آفريقايي فوتبال (CAF)، در سال 1957 تأسيس شد. كنفدراسيون فوتبال آمريكاي شمالي، مركزي و كارائيب (CONCACAF) چهار سال بعد به وجود آمد. كنفدراسيون فوتبال اقيانوسيه (OFC) در سال 1966 پديدار شد. اين كنفدراسيون‌ها ممكن است مسابقات باشگاهي، بين‌المللي و جوانان خود را سازماندهي كنند، نمايندگاني را براي كميته اجرايي فيفا انتخاب كنند و فوتبال را در قاره‌هاي خاص خود به دلخواه تبليغ كنند. به نوبه خود، همه بازيكنان فوتبال، نمايندگان، ليگ‌ها، اتحاديه‌هاي ملي و كنفدراسيون‌ها بايد صلاحيت دادگاه داوري فوتبال فيفا را به رسميت بشناسند، دادگاهي كه عملاً به عنوان دادگاه عالي فوتبال در اختلافات جدي عمل مي‌كند.
برچسب: برنامه اصلاح حركتي،